Ιστορικά

Ιστορικά στοιχεία

Η ιδιότητα του καθαριστή καμινάδων συναντάται από το 17ο- 18ο αι. Ήταν από τα πιο σκληρά επαγγέλματα, που το ασκούσαν κυρίως παιδιά λόγω του μικρού μεγέθους του σώματός τους. Οι εργοδότες κρατούσαν τους εργάτες τους ισχνούς και μικρόσωμους, για να μπορούν να  κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα, αφού έτσι μπορούσαν να μπαίνουν χωρίς δυσκολίες μέσα στις καμινάδες και να τις καθαρίζουν ευκολότερα. Τα παιδιά αυτά, όταν μεγάλωναν και τα σώματά τους έπαιρναν μεγαλύτερες διαστάσεις, ήταν πλέον ακατάλληλα για τη δουλειά του καπνοδοχοκαθαριστή κι ανίκανα για οποιαδήποτε άλλη εργασία. Έτσι, αποτελούσαν την πιο παρακατιανή και την πιο εγκαταλειμμένη βαθμίδα της κοινωνίας. Πιο δύσκολες να καθαριστούν ήταν οι καμινάδες των εργοστασίων, των δημόσιων κτηρίων και των μεγάλων σπιτιών των πολύ πλουσίων γαιοκτημόνων, βιομηχάνων κλπ., που έφτιαχναν τις καμινάδες τους πολύπλοκες, με πολλά σπασίματα και διακλαδώσεις, είτε για να τους παράσχουν περισσότερη άνεση ή για να αποφύγουν κάποιες παραμορφώσεις παρακείμενων δωματίων τους. Έτσι, για παροχή περισσότερων ανέσεων στους πλούσιους κι από μεγάλη ασυνειδησία των εργολάβων-καθαριστών, τα δύστυχα παιδάκια, οι καπνοδοχοκαθαριστές, καταδικάζονταν για όλη τους τη ζωή στη φρίκη και στις αρρώστιες που προξενούσε το πυκνό σκοτάδι, η καπνιά και η σκόνη, για να τελειώσουν μια μέρα μ' ένα αγωνιώδη και φριχτό θάνατο.